
این نماز جمعه تنها یک عبادت جمعی نیست، این میدان نبرد جدیدی است که سلاحش حضور است. حضور خانوادگی، حضور یکپارچه، حضور بیباک؛ هر قدم شعاری است خاموش که بر سنگفرش خیابانها حک میشود «ما اینجا هستیم. ما میمانیم و ما سدی هستیم در برابر هر تجاوز» این آوای خشم، آشناست؛ آوایی که از اعماق تاریخ این سرزمین برخاسته و امروز در هیبت مردان، زنان و کودکان بیباک طنینانداز شده است. صهیونیستها این صدا را خوب میشناسند؛ صدای غرش ملتی است که هرگز زانو نخواهد زد.
این حضور در حمایت از ایران و رهبر فرزانهاش دشمنافکن است، حضوری که بینهایت بوده و حد و مرز و ابتدا و انتها ندارد، مختصاتی خدایی دارد، دشمن کیش و مات و نقشههایش نقش بر آب و توطئههایش در نطفه خفه شده است، الحق که باید غبار گامهای این ملت را توتیای چشم کرد.